เลือกประกันโรคร้ายแรงให้รอดจากค่าใช้จ่ายอัลไซเมอร์ 

ทั้ง 4 กลุ่มโรคข้างต้นทางองค์การอนามัยโลก (WHO) ระบุว่า เมื่อปี 2021 พบสาเหตุของการเสียชีวิตด้วยโรค NCDs กว่า 80% แต่ยังมีโรคเรื้อรังอื่นที่อาจไม่ได้มีผลต่อชีวิตมากเท่ากับตัวอย่างข้างต้น แต่เป็นอาการที่ต้องประคองอาการระยะยาว และมีผลต่อค่าใช้จ่ายเพื่อการดำรงชีวิตยามที่อาการของโรคเกิดขึ้น เช่น โรคอัลไซเมอร์ เป็นต้น 

จากข้อมูลของศูนย์ควบคุมโรคติดต่อสหรัฐฯ ที่จัดอันดับสาเหตุการเสียชีวิตตั้งแต่ปี 2018-2023 ระบุว่าสาเหตุการเสียชีวิตด้วยโรคอัลไซเมอร์ อยู่ที่อันดับ 7 ที่จำนวน 36.8 คนต่อประชากร 1 แสนคน ซึ่งน้อยกว่าการเสียชีวิตด้วยโรคหัวใจ หรือโรคมะเร็งกว่า 5 เท่า โดยปัจจุบันโรคอัลไซเมอร์ยังไม่มียาชนิดใดที่จะรักษาผู้ป่วยให้หายขาดได้ มีเพียงแค่ยาที่ใช้เพื่อชะลออาการของโรค ณ ปัจจุบัน คือ Lecanemab (ชื่อการตลาด คือ Leqembi®) และ Donanemab (ชื่อการตลาด คือ KisunlaTM) และยาเพื่อบรรเทาอาการที่เกิดจากโรคอัลไซเมอร์ เช่น Donezepil สำหรับปรับปรุงเรื่องสมาธิและความจำ หรือ Rivastigmine สำหรับปรับปรุงความจำและอารมณ์ เป็นต้น  

โดยค่ายาสำหรับชะลอการเสื่อมของสมองได้นั้นอาจจะต้องเตรียมสูงถึงประมาณ 32,000 เหรียญสหรัฐฯ ต่อปี หรือราว 1.04 ล้านบาท รวมทั้งค่าใช้จ่ายทางการแพทย์อื่นซึ่งประกันสุขภาพอาจคุ้มครองส่วนนี้ได้ แต่งานวิจัยของโรงพยาบาลประสาทเชียงใหม่ ผู้ป่วยอัลไซเมอร์ต้องมีค่าใช้จ่ายอื่น ๆ เพื่อเพิ่มคุณภาพชีวิตของผู้ป่วยมีค่าใช้จ่ายเฉลี่ยต่อปีเท่ากับ 48,115.93 บาท เช่น ค่าเดินทาง, ค่าจ้างผู้ดูแล, ค่าอาหารเสริม เป็นต้น ยังไม่นับรวมค่าสูญเสียรายได้ และค่าเสียโอกาสของญาติผู้ดูแล โดยมีค่าเฉลี่ยอยู่ที่ 7,200 บาทต่อคนต่อปี  

ขณะที่ ผู้ป่วยอัลไซเมอร์สามารถมีอายุหลังจากวันตรวจพบโรคได้สูงถึง 20 ปี ดังนั้น ค่าดูแลรักษาผู้ป่วยอัลไซเมอร์จึงมีภาระค่าใช้จ่ายที่สูงมาก และอาจอยู่นอกเหนือความคุ้มครองของประกันสุขภาพปกติเพราะประกันสุขภาพมักคุ้มครองเฉพาะค่าใช้จ่ายที่เกิดจากสถานพยาบาลเท่านั้น ซึ่งการใช้ประกันโรคร้ายแรงมาคุ้มครองผู้ป่วยโดยให้เป็นเงินก้อนแก่ผู้เอาประกันทันทีที่ตรวจพบว่าเป็นอัลไซเมอร์สามารถนำมาเป็นเงินทุนสำหรับค่าใช้จ่ายที่นอกเหนือจากการแพทย์ได้ ทั้งนี้ประกันโรคร้ายแรงที่เหมาะสมกับความคุ้มครองโรคระยะยาวจะมีวิธีเลือก ดังนี้ 

1. ประกันโรคร้ายแรงต้องครอบคลุมหลายโรค เนื่องจากผู้สูงอายุนอกจากมีความเสี่ยงเป็นโรคอัลไซเมอร์มากขึ้น ก็สามารถเกิดขึ้นพร้อมกับโรค NCDs อื่น ๆ ได้อีก ดังนั้นการเลือกซื้อประกันโรคร้ายแรงที่คุ้มครองหลายกลุ่มโรคทำให้แน่ใจว่าเราจะได้รับความคุ้มครองหากเกิดโรคแทรกซ้อน ซึ่งมักมีค่าใช้จ่ายในการรักษาสูง และต้องรักษาต่อเนื่องเป็นระยะเวลานาน
2. เลือกแผนที่จ่ายเงินก้อนในระยะแรกสูง โรคร้ายแรงต่าง ๆ ทั้งอัลไซเมอร์ หรือ NCDs อื่น มักต้องใช้เงินก้อนจำนวนมากในช่วงแรกของการรักษา เช่น ค่า MRI สแกนสมอง, ค่ายารักษา และค่าใช้จ่ายเพื่อดำรงชีวิตอื่นที่ประกันสุขภาพอาจไม่คุ้มครอง การเลือกแผนประกันที่จ่ายเงินก้อน (Lump Sum) ทันทีเมื่อวินิจฉัยว่าเป็นโรคร้ายแรง จะช่วยให้ผู้ป่วยมีเงินสดพร้อมใช้ สามารถตัดสินใจรักษาได้รวดเร็วและครอบคลุม
3. ไม่มีระยะเวลารอคอยระหว่างกลุ่มโรค การเลือกแบบประกันที่ “ไม่มีระยะเวลารอคอยระหว่างกลุ่มโรค” จะทำให้สามารถเคลมได้ต่อเนื่อง หากพบโรคร้ายแรงหลายโรคในเวลาใกล้เคียงกัน ช่วยลดช่องว่างของความคุ้มครอง และลดความเสี่ยงทางการเงิน เช่น ตรวจพบเป็นมะเร็งพร้อมกับโรคอัลไซเมอร์ เป็นต้น
4. เลือกวงเงินคุ้มครองที่เหมาะสมกับรายได้และภาระในครอบครัว วงเงินคุ้มครองควรเพียงพอต่อค่าใช้จ่ายในการรักษาพยาบาลและค่าครองชีพระหว่างที่ไม่สามารถทำงานได้ เช่น ค่าเดินทาง ค่ากินอยู่ ค่าจ้างผู้ดูแล เป็นต้น แต่ค่าเบี้ยประกันก็ไม่ควรสูงจนเกินกว่าที่ชำระไหวหรือสร้างภาระเกินความจำเป็น เพราะเราเลือกทำประกันเพื่อป้องกันเสี่ยง ไม่ใช่เพิ่มความเสี่ยง
5. เลือกบริษัทประกันที่มีความมั่นคงทางการเงิน เนื่องจากประกันโรคร้ายแรงมักเป็นกรมธรรม์ระยะยาว ปัจจุบันมีความคุ้มครองให้กำหนดถึงอายุ 99 ปี ดังนั้นบริษัทประกันที่มีฐานะการเงินมั่นคงจะมีความสามารถในการจ่ายสินไหมทดแทนได้ตามสัญญาในระยะยาว รวมทั้งควรดูบริการหลังการขาย เช่น สามารถติดต่อได้สะดวกเพื่อความรวดเร็วในการเบิกสินไหม

การตัดสินใจซื้อประกันโรคร้ายแรงเพื่อรับผลประโยชน์เป็นเงินก้อน นอกจากประโยชน์ที่จะได้รับความคุ้มครองในการรักษาโรคในโรงพยาบาลแล้ว ยังสามารถนำเงินก้อนไปใช้เพื่อการดำรงชีวิตระหว่างการรักษาตัวนอกโรงพยาบาล ซึ่งโรคอัลไซเมอร์มักจะเกิดค่าใช้จ่ายระยะยาวสำหรับการรักษาเนื่องจากปัจจุบันโรคอัลไซเมอร์ยังไม่มีวิธีให้รักษาให้หายขาด ดังนั้นการได้รับเงินก้อนมาใช้จ่ายเพื่อดูแลอาการป่วยในระยะยาวจึงมีความจำเป็นอย่างมากเพื่อไม่ให้เป็นภาระทางการเงินทั้งผู้ป่วยและครอบครัวของผู้ป่วยและมีคุณภาพชีวิตที่ดีช่วงระหว่างการรักษาตัว